Mallorca compilatie video

Samenraapsel van diverse Mallorca filmfragmenten. Om februari te eindigen; een tussenstand:


Kilometers: 1768,5
Trainingstijd: 63u19
Hoogtemeters: 10.000
Verbrande calorieën: 53.628

Noordwest Mallorca

Voor alles is een laatste keer, zo ook voor ons. Vandaag de laatste Mallorciaanse rit. En wat voor een rit: we zijn door een schitterend decor van kustlijn, bergen, Middellandse zee en bebost binnenland gereden. Op en af. Qua natuurschoon en vergezichten wellicht de mooiste rit, alhoewel de Coll dels Reis ook erg mooi was.


Soms ontdek je bijzondere zaken bij je groepsgenoten. Al eerder kwamen we tot de ontdekking dat Thea een collega van mijn nichtje en haar man in Breukelen is. Ook onderwijs. Nog bijzonderder was de volgende ontdekking: we zaten wat te kletsen en vroeg haar naar haar fietsleven. Blijkt ze toprenster te zijn geweest. Wikipedia meldt: Theodora ("Thea") Maria van Rijnsoever is een Nederlands voormalig wielrenster. Ze gold in haar tijd als één van de besten van Nederland en was tweemaal Nederlands kampioene.Thea van Rijnsoever deed namens Nederland mee aan de Olympische Spelen van 1984 in Los Angeles op de individuele wegwedstrijd. Ze eindigde als 39e. Na haar wielercarrière werd ze onder andere bondscoach van het Nederlandse junioren damesteam. Goedemorgen! Ook heeft ze de Tour Féminin gereden. Haar mooiste ervaring was het oprijden van de Champs Elysee voordat de mannen erop draaiden. Vroeger reden de dames voor de heren uit, zodat het in Parijs volstond met toeschouwers.


Tijdens onze lunch vertelt onze groepsleider regelmatig met der Kaiser, Jan Ullrich, te hebben getraind..... Ook Jens Heppner, Erik Zabel, José de Cauwer en Rudy Pevenage hebben met 'onze' Rogér gefietst!

De trainingen zitten erop. Mallorca is groot succes geweest. We hebben heerlijk en met veel plezier op dit heerlijke eiland kunnen trainen, veel uren gemaakt en samen mooie tijd gehad. Daarbij was het weer  geweldig! Veel zon. Trainingstechnisch ook een succes. Vergeleken met de eerste klim van de eerste dag ben ik een kleine 10% in kracht verbeterd. De conditie is dus mooi toegenomen. Nu hebben we een koelkastje op de kamer dus een 'Riccootje' behoort tot de mogelijkheden.....


Armen, benen en gezicht hebben overigens een gezond bruin laagje gekregen. Overigens geschrokken in de lift. Twee behoorlijk corpulente Duitsers stapten in, waardoor de lift even een tikkie kreeg. Mijn bruine teint maakte plaats voor een ietwat bleker gezicht.


Totalen:
705,6 kilometer
27 uur getraind
9250 hoogtemeters


Voor de laatste foto's: hier.

Koninginnerit

Zicht op Sa Calobra

Vandaag staat de koninginnerit met vier cols op het programma: Coll de sa Batalle, Col dels Reis, Puig Major, Coll de Sòller. We rijden met elkaar naar het station van Palma om aldaar de trein naar de startplaats Inca te nemen. We betalen per persoon 1 euro 80! Kom daar eens om in Nederland. Het boemeltje brengt ons in een half uur naar Inca. Hier start onze etappe, de koninginnerit. Getracht dit begrip op te zoeken, maar helaas. Ik meen ooit eens gelezen te hebben dat in vroegere tijden de koningin over het parcours van de zwaarste etappe werd gereden alvorens de coureurs deze aandeden. Mocht iemand anders het verhaal weten....

De Batalle is een prachtklim. Nergens wordt hij zwaar. Er zit halverwege zelfs een korte afdaling in. Daarna enkele haarspeldbochten waar het wellicht tegen de 7% loopt. Er volgt een korte afdaling naar de voet van de Coll dels Reis. Deze ligt prachtig in de zon te bakken. Hier is het veel steiler. Stroken van 8% tot 9%. De klim doet me beetje denken aan het laatste deel van de Galibier. Het klimmen verloopt overigens grandioos. Afdalen naar Sa Calobra waar we wat eten en drinken. Hier is het prachtig en het is waar: de Middellandse Zee is blauw. Omdraaien in Sa Calobra en de Reis weer op. Dit is geen kattenpis. Gemiddeld 7% met stukken tot 11%. Wederom klim ik heerlijk. Gemiddeld 301 watt, 160 hartslag en 83 rpm gedurende drie kwartier. Afdalen en de Puig Major op. We pikken aan bij een groep Tiroler klimmers. Ik houd het bijna tot aan de top bij, maar moet er op het laatst toch af. Afdaling van de Puig is wederom schitterend. Volle bak naar beneden.


De laatste hobbel volgt na een korte bevoorrading in Sòller en is de Coll de Sòller. Bochten, bochten en nog eens bochten. Je zou er een tennisarm van krijgen. Vlot zijn we boven en zetten de afdaling naar Palma in. Dit is een saai stuk, maar we weten inmiddels de weg (zonder de Garmin te gebruiken). Exclusief de kilometers naar Palma heb ik over de 121kilometer gemiddeld 25 gereden met 2500 hoogtemeters. Tevreden, erg tevreden....


Kijk hier voor de foto's.

Mallorca dag 4: wind, Honor en Sòller

Wat een lawaai ’s nachts. Storm op Mallorca, windkracht 9! Als we wakker zijn waait het nog flink door. Sta enigszins gebroken op. Alsof een olifant zich als een kat op mijn voeteneind had genesteld. Duidelijk beeldspraak, want anders….. Heb op zich best trek (zeg nooit honger), maar de lust tot eten ontbreekt me een beetje. De dagen (en leeftijd) beginnen langzamerhand hun tol te eisen.

Rond half tien staan we buiten; warm en de wind…wel die is afgezwakt tot een briesje. Met z’n vijven rijden we de stad uit richting Sant Jordi, langs het vliegveld en op naar Bunyola. Hier staat geen briesje meer, maar een strakke wind die vanaf Serra Tramuntana naar beneden blaast. Een typische valwind. Wind tegen, heuvel tegen, we werken ons erdoorheen. In Bunyola start de klim naar Oriënt, Coll de Honor genaamd. Ieder rijdt voor zich en zien elkaar boven. Arno en ik houden nog in het midden of we met het groepje doorrijden of koers zetten naar Sòller.

De Honor is een fantastische klim. Slecht asfalt, maar regelmatig wisselingen qua steilte. De wind beukt ons zo nu en dan in het gezicht. Klimmen gaat met de dag beter. Hartslag komt niet meer in D3 (vermoeidheid), maar de wattages lopen met de dagen gestaag op. Nog enkele haarspeldbochten en ik ben boven. Wat waait het hier ondanks de beschutting! Mooie Ventoux oefening. Na kort overleg dalen we getweeën terug naar Bunyola om de Sòller te beklimmen. Ook hier beukt de wind. We rijden in rustig tempo door. Heerlijk om D1 te klimmen. In mum van tijd zijn we boven. Na zeer kort overleg besluiten we terug te rijden. Weer ziet er wat verraderlijk uit. Afdalen, bijtrappen in afdaling vanwege harde wind  en de lange weg naar huis. Vlakbij ons hotel in s’Arenal eten we lasagne en zetten fietsen weg. Mooi op tijd terug. Ik installeer me op de kamer. Doel: rapporten voor groep 8 schrijven. En Arno….oplossingen kunt u insturen met behulp van het reactieformulier.

Mallorca: op de wielerbaan van Sineu

Het belooft een prachtige dag te worden. Op de Serra Tramuntana hangen dikke regenwolken, maar daar hoeven we niet naar toe. We rijden over licht geaccidenteerd terrein naar het dorpje Petra. Voor het eerst rijden we in een groepje: groepsleider Rogér, Hans en Thea. Gedrieën rijden we door het prachtige binnenland van Mallorca. Ik had niet verwacht dat het zo groen zou zijn. Met haar groene, beboste heuvels doet Mallorca me denken aan Engeland. We onderhouden een prettig tempo met z'n vijven en komen in het dorpje Sineu aan. Een oude wielerbaan is onze bestemming. Het verhaal gaat dat deze baan speciaal aangelegd is voor een getalenteerde wielrenner uit vroegere tijden. Kennelijk was deze coureur dermate getalenteerd dat de burgemeester van Sineu een wielerbaan exclusief voor hem liet bouwen. Na dit leuk intermezzo rijden we door naar het stadje Petra. We arriveren op een met zon overgoten pleintje en bestellen wat te eten en drinken. Er zitten nog enkele wielrenners, maar lang duurt dit niet. Het lijkt alsof iedere fietsgroep Petra heeft uitgekozen. Het plein en haar terrassen stromen vol met fietsende malloten van verschillende nationaliteiten. Er arriveert ook een groep op mooie Rabobank Giant replica's, maar dit blijken tot mijn grote verbazing Duitsers te zijn. Ach ja, die hebben natuurlijk ook geen prof team meer. Dan maar op Nederlands trots rijden...


De terugweg naar het hotel is mogelijk nog mooier dan de heenweg. Verlaten ommuurde weggetjes door uitgestrekte vlaktes, af en toe een mooi dorpje op een heuvel (meta volante). We rijden vlak langs de Puig de Randa, klim van de eerste dag. Aanlokkelijk ligt ze erbij. Roept ze ons? We negeren haar volledig met iets van nipte teleurstelling. In het groepje loopt het lekker. Hard rijden we op ons hotel af. Gemiddeld 30 kilometer per uur met bijna 800 hoogtemeters. Da's netjes. Na het fietsen gaan we wat fietsenwinkels af. 

Laatste relaas van deze dag verhandelt de oneerlijkheid der dingen. 15 minuten de Puig Major oprijden kost me ongeveer 250 kcal. In diezelfde tijd hebben Arno en ik vanavond gedineerd. Nou ja gedineerd.... geschranst, gebunkerd, gestouwd, gevroten. Dit levert echter een opname van ongeveer 1500 kcal op! Het toetje was overigens heerlijk. Zie hiernaast het resultaat.


Fotoalbum Mallorca is weer verder bijgewerkt. Klik hier.

Mallorca dag 2

Hier hadden we niet op gerekend: regen! Tegenvaller. Ik besluit kleding op te ruimen en vind zowaar een pakje. Een klein lief kadootje van Elma. Rond half elf wordt het droog en halen de fietsen uit de stalling. Vandaag gaan we klimmen! Plan om de Sòller van beide kanten aan te doen, gevolgd door de Oriënt. De aanloop naar de Sòller is minder mooi dan de tocht die we gisteren hebben gedaan. Veel grote wegen. De Sòller vergoedt erg veel. Wat een prachtklim. Als je nog nooit hebt geklommen is dit dé ideale klim om te snuiven aan het klimmen. Veel, heel veel haarspeldbochten naar de top en dat met een gemiddeld stijgingspercentage van 5%. De afdaling is van hetzelfde laken een pak.

In het stadje Sòller eten we een soort van appeltaart. Het treintje Palma-Sòller komt net binnen. Prachtig. We hebben besloten om de Puig de Major aan te doen. Door een prachtig landschap klimmen we gestaag omhoog. Schitterende rotspunten, lekker lopende weg en af en toe mooie vergezichten sieren deze klim. Bovenop door een tunnel en dan zijn we boven. Even stukje verder voor een mooi Kodak moment en terug naar Sòller. We doen weer de klim van de Sòller naar 492 meter. Ook deze kant is prachtig. Afdaling is erg technisch en zetten koers op Palma. Volle bak rijden we op de stad af, het gemiddelde optrekkend naar een kleine 25 kilometer per uur. Over de boulevard (gevaar voor eigen leven en dat van skeelerend Palma) komen we rond vijf uur bij hotel aan. Kunnen praktisch meteen aanschuiven. Moe maar voldaan tik ik het stukje. 

Foto's: klik hier

Mallorca dag 1: San Salvador-Puig de Randa

De eerste fietsschreden op Spaanse bodem zijn gezet. Om half zeven al wakker. Slechte nacht, slecht bed. Arno ook vroeg wakker. Had nog even zin om te blijven liggen. Arno dacht hier duidelijk anders over. Snel schoot hij zijn kleren aan en gewapend met zijn laptop daalde hij af richting lobby. Doel het world wide web. Half zeven!!!

Om half tien staan we buiten. Het zonnetje is al redelijk sterk en rond tien uur rijden we over de boulevard richting binnenland. We hebben twee klims geselecteerd: de San Salvador en de Puig de Randa. Over stille weggetjes fietsen we naar de Salvador toe. Prachtig is het hier. Bloeiende bloesem, cactussen, akkertjes met vee, fruitbomen. Wegdek is prima. Opvallend hoe weinig dorpjes we aandoen. In ons West Friesland zouden we minimaal 20 dorpen hebben aangedaan. Hier zijn het drie of zo.

Via een soort grindpad rijden we naar de Salvador. Goed balancerend en keien ontwijkend komen we op de klim naar de Salvador aan. We rijden al redelijk in D2, dus de eerste meters van de klim is het zoeken. Daarna ontstaat er iets van een ritme. Klim loopt eigenlijk voor geen meter, vertelt mijn gevoel. De Garmin schommelt rond de 300 watt om tegen het einde terug te lopen naar 260 watt. Boven gekomen genieten we van een schitterend panorama. Klimmen is wennen, afdalen ook. Daal als een oud wijf naar beneden. Snij bochten totaal verkeerd aan. Vierkant door de bocht heet dit. Beneden gekomen zetten we koers naar de Puig de Randa.

Onderweg stoppen we bij een pompstation, foerageren en daarna wederom doorrijden. De wind heeft aan kracht gewonnen, maar wij, dappere pedaleurs en windkenners bij uitstek (Noord Holland hè), geven ons niet gewonnen. De Puig doemt op. Op de eerste hellende meters schakel ik terug om met een hoog beentempo te klimmen en concentreer me. Het gaat wonderwel goed. Lekkere klim. Als ik bijna boven ben, word ik voorbijgestoven door een renster. Ze ramt hard door. Zal ik proberen in haar wiel te komen? Laat maar zitten! Ze loopt niet ver uit. Ook op deze top een schitterend uitzicht over Mallorca. Een mooi klooster (Cura de Randa) siert de top. Afdalen en terug naar het hotel. Ruim 120 kilometer hebben we erop zitten.

En niet vergeten te vermelden: korte broek en dito mouwen! Rond de 17 graden. Hoe is de temperatuur bij jullie in Nederland? 

Garmin: deel 1 en deel 2 van deze rit

Klik hier voor de foto's of kijk op de fotopagina in de navigatiebalk.

Mallorca

Puy de Dome

Vandaag de eerste dag van mijn titel: op weg naar Mallorca, Vlaanderen ....Mallorca dus. Inchecken met de fiets ging nog redelijk voorspoedig, ondanks alle heisa vooraf. We stonden ergens op plek dertig, maar zijn als eerste geholpen. Handige Hollanders of gewoon goed afgezet? De A319 van Air Berlin bezorgde ons een prima vlucht. Heel lang boven dik pak wolken gevlogen. Halverwege Frankrijk trok het open. Ik zag aantal vulkaankegels met de Puy de Dome. Snel foto gemaakt. Ook mogelijk Ventoux nog gezien. De Pyreneeën achter ons latend zijn we overgestoken naar Mallorca. Aanvliegen over het land. Mooi landschap. Her en der wat bulten en in het noorden het Tramuntana gebergte. Die wachten over enkele dagen op ons. Hotel is prima. Fiets heeft tocht overleefd. Morgen de Puig de Randa en de San Salvador... Oh ja, voor de thuisblijvers. Heb in t-shirt buiten gelopen, morgen 17 graden. En bij jullie........????

Video Maratona Dolomiti 2009

Als je je computer opschoont, vind je nog wel eens een vergeten of verloren link. Beelden Dolomieten Marathon. Klik hier om video te bekijken.

Met Arno over de finish

Zware trainingen

Wat was het weer zaterdag waardeloos. Blij met de Tacx. Alhoewel...de Tacx vertoont nog steeds kuren; tijdens het klimmen remt ie bruusk af. Dat is niet het meest prettige wat je kunt overkomen als je met een hartslag van 168 een volle inspanning aan het leveren bent. Toch een erg goede training gedaan. Tiësto en Faithless zorgden voor de beat; de rest nam ik voor mijn rekening. Zoals gezegd: zwaar! Pyreneeën. Drie klims, hoog in de D2 zone met daarbij een hoge trapfrequentie (rond de 100). Dat was drie keer bergop ruim een half uur afzien. Heb niet vaak dat ik kapot van de fiets stap, maar ditmaal was het zover. Dan is het prettig een lekkere bank te hebben om neer te ploffen.

Zondag met Frits, Jan en Arno een mooie rit gemaakt. Van Arno teenwarmers voor verjaardag gekregen. Prima spul waar Martin ons al eerder over enthousiasmeerde. De planning was D1, maar als trouw volger van deze blog weet u dat de werkelijkheid anders in elkaar stak: stukken D2 met hier en daar een vleugje D3. Wat heb ik afgezien! Dan is fietsen toch minder leuk kan ik u melden. Zo goed als het woensdag ging, zo waardeloos verliep het vandaag. Zeer waarschijnlijk de training van gisteren nog niet verteerd, of iets onder de leden.....?!?

Tussenstand: 1061 kilometer. Hallo Zuid Frankrijk!

En de tweede

Nog meer filmmateriaal gevonden: Dolomieten 2009, de Plan des Corones (Kronplatz). Met Jan deze onverharde klim van gemiddeld 10% met stroken boven de 15% gedaan. Na klim met de lift afgedaald.

Eerst de Furcia, daarna de Kronplatz

Mijn eerste YouTube

Mijn computer kwam vandaag met de melding: te weinig schijfruimte! Waarschijnlijk te veel Tacx trainingsvideo's. Opruimen, verwijderen en een back up maken van bestanden. Kom ik een aantal filmpjes van de Amstel Gold Race 2008 tegen. Leuk! Bewerken met Pinnacle, YouTube account aanmaken en uploaden die handel. Video staat ook onder 'film' in de navigatiebalk van mijn weblog.

Ook nog wat foto's bij het fotoalbum toegevoegd: Dolomieten Marathon met Pim, Jan en Arno en Dolomieten 2007.

Verjaardagsrit

Ik heb het geroken, gehoord en gevoeld: voorjaar. Meteorologisch is het nog lang niet zover. Het zou ook zomaar weer wit kunnen worden, maar dit nemen ze ons niet meer af. Wat een prachtige dag om jarig te zijn en jezelf op een lekkere rit trakteren. Had een gevulde koek ter traktatie ingepakt, dus feest was compleet. Miste alleen kaarsen op de Garmin. Heerlijke rit. Verliep uitstekend. Mooie wattages gedraaid. Dit geeft de fietsende burger moed. Hartslag: 146,

Watt: 257

NP: 277 

Mallorca: here we come....

Kleine aanpassing blog

Heb boven in de navigatiebalk twee items toegevoegd: foto's en films. Tevens de agenda 2011 aangepast. Ötztaler is verwijderd ten faveure van de Cinglé en tevens Boogies Extreme toegevoegd.

Kort weekje met een staartje

Deze week twee trainingen gepland. Gisteren een bloktraining van 30 minuten met een hoge D2 intensiteit (hartslag tussen 160-168). Aangezien het vroeg donker is heb ik de Tacx opgezocht. Stelvio vanuit Bormio. Een half uur op Tacx blijft toch erg zwaar. Met moeite reed ik een geijkt vermogen van 270 watt gedurende de 30 minuten. Daar was ik erg tevreden over. Het verval in vermogen viel me alleszins mee: 8,27% op precies te zijn. Thanks Trainingpeaks! Ook valt het me elke keer weer op dat een Tacx training veel meer inspanning kost dan buiten. Weinig zuurstof?!? Wie heeft het verlossende woord?

Vandaag had ik tot drie uur een leuke drama-voor-tussendoor training op school. Tegen half vier thuis. Een flinke bak wind viel me op de terugweg al op. Snel de fietskledij aangetrokken, fiets onder mijn kont geschoven en wegwezen maar! Het was gevaarlijk met de harde zijwind. Als een auto mij passeerde kreeg ik een flinke opdoffer van de wind. Heb maar afstand van de slootzijde gehouden. Zag mezelf al op of onder het slootijs eindigen. Training leverde fijn gemiddelde op: 31,2 km/uur. Wattage lag rond de 234 watt. Normalised Power zelfs 257 watt op. Normalised Power is het gemiddelde vermogen verminderd met momenten dat je zeer weinig vermogen levert. Freewheelen door dorpje, optrekken en de momenten dat je 0 vermogen levert. Met windje in de rug kietelde ik bijna de 60 kilometer. Als ik maar niet geflitst ben. Zouden ze me herkennen. Nummerplaat lag in ieder geval thuis.

Zondagmiddag toch nog even getacxt. Sellaronde gedaan (1u45). Ging niet echt slecht, maar veel irritatie over de Tacx zelf. Ben je aan het klimmen, remt de Tacx volle bak af zodat je praktisch stilstaat. En als dit nu slechts één keer gebeurt. Weet nog niet waar het aan ligt. Het zojuist de stelschroef wat losser gezet. Wie weet......