Indian summer

Begin van het einde klinkt erg dramatisch. Feitelijk is de herfst het begin van het einde. Meestal gaat de herfst gepaard met flinke regenbuien, storm maar deze taak is door de zomer overgenomen. Momenteel genieten we van de nazomer, oudewijvenzomer of sint-michielszomer. Dit is de periode van begin september tot half november waarin het nog zomerachtig weer kan zijn. Weliswaar daalt in deze tijd van het jaar de gemiddelde middagtemperatuur in De Bilt van ongeveer 20 graden naar 9 graden, maar er zijn ook regelmatig periodes die volledig aan de zomer doen denken. In de Verenigde Staten en Canada heet deze periode ook wel de indian summer. Aldus Wikipedia. Het is buitengewoon lekker om buiten te zijn en dan met name te fietsen.


Afgelopen week veel gefietst. Aantal keren solo genietend van de mooie gele lichtinval, de temperatuur en het veranderende landschap. Zaterdag met Arno en Ruth getraind. Terug naar Hoorn opgefietst met collega wielrenner. Het ging erg lekker. Het beste gevoel kreeg ik echter van mijn powertap. Deze is enkele weken geleden ter reparatie naar Veltec opgestuurd. Vrijdag kreeg ik de naaf terug met een negatief resultaat: naaf werkte nog steeds niet naar behoren. Gelukkig achteraf nog even op zaterdag uitgeprobeerd. Geen probleem meer! Probeer de techniek maar even niet te begrijpen.


Woensdag twee uren heerlijk alleen getraind. Daarna kwam Danilo mij ophalen voor een stevig uur stoempen in de Mijzepolder. We reden beiden 2 blokken van vijf minuten in D3 gevolgt door een pyramide-interval. Danilo raakt steeds beter in vorm. Aan het einde van de pyramide-interval perste hij er een stevige sprint uit. Karakter! Redelijk gesloopt kwamen we in Hoorn aan. Een gelukzalige 100 kilometer prijkte op de Garmin. De kilometerteller staat inmiddels op de 7800 kilometer. De 10.000 is geen doel overigens.Genieten wel! So far, so good, so what...

Muziek

Onlangs postte Margriet het melancholische Doors nummer 'summer's almost gone' op Facebook. Zo tegen het einde van de 'zomer' maakt dit nummer mij wat weemoedig. Einde van de zomer betekent geen fietsdoelen meer voor dit jaar. Ook het wielerseizoen loopt op haar eind: Vuelta nagenoeg beslist, resteert nog het WK in Kopenhagen en Lombardije in oktober. Over de Vuelta gesproken: heb met verbazing naar de prestatie van Cobo op de Angliru gekeken. Heb de beelden van 2008 nog op mijn netvlies staan waar een goede Contador het op de Angliru heel moeilijk had en zie ook Cobo soepel de 23% stroken verteerd. Vraag me af of de Vuelta werkelijk beslist is...


Wat een prachtige nazomerse zaterdag! Er staat een redelijk straffe zuidooster. De lichtinval wordt wat geler, enkele bomen beginnen te kleuren. Duidelijke tekens in het landschap van de afscheid nemende zomer. Langs het Noord-Hollands kanaal fietsend komt er plotseling een kinderliedje in mijn hoofd op. De melodie ervan nestelt zich in mijn hersenpan om daar tot vervelends toe te blijven rondgalmen. Het overkomt mij vaker. Met name rondom de afscheidsmusical van groep 8. Liedjes die zich in je hoofd vastzetten en je nimmer loslaten. Gek word ik ervan! Ter verduidelijking: zing tegen jezelf: 'schuitje varen, theetje drinken' en dan slechts deze twee zinnen. Herhaal dit tot in het oneindige. Hallo crisiscentrum! Snel de muziek van mijn telefoon aangezet. Juist ja: summer's almost gone van The Doors. Weg schuitje varen en plaatsmaken voor een mooie Indian Summer.


Vrijdag een heerlijke training met Erik en Danilo gedaan. Af en toe D3 opgezocht en lekkere sprints met Danilo afgeleverd. Op de brug over de Zaan had ik een truc nodig om Danilo van me af te houden. Met de wind van opzij zette ik mezelf rechts op de kant, waardoor Danilo vol in de wind kwam te zitten. Tja, nu kan ik hem nog afhouden. Vrees dat ik binnen afzienbare aan de beurt ben.