De eerste 100 kilometers van 2012 zijn een feit. Rond tien uur, enigszins prettig beneveld van de vorige avond, parkeer ik de auto in de parel van het Mergelland: Slenaken. Koud en vochtig is het buiten. Snel de wielen monteren, want ik sta te popelen om te gaan trainen.
Thuis heb ik een route door de Voerstreek en Zuid-Limburg uitgestippeld. Afgelopen jaren heb ik frequent in de Voerstreek getraind. Dit gebied kenmerkt zich door verlaten weggetjes, mooie vergezichten, pittoreske dorpjes en vele landbouw en bospercelen. De klims zijn over het algemeen langer en wat geleidelijker dan in Zuid-Limburg. Een aantal klimmetjes heb ik het parcours van vandaag opgenomen onder meer Les Waides: een steile klim uit de ter ziele gegane Steven Rooks Classic.
De Loorberg is de eerste klim van de dag. Heerlijke klim om goed warm op te draaien. Daarna volgt de wat gevaarlijke en tevens slechte afdaling van de Givelderweg en bevind me in het land van onze zuiderburen. Via de Côte de Hagelstein, Aubel en de Val Dieu kom ik bij Les Waides aan. Het steile stuk verteer ik op een klein verzet opmerkelijk goed. Toch merk ik dat de benen niet geweldig zijn. Daarom besluit ik de geplande intensieve blokken te schrappen en me vooral te richten op het uitrijden van de tocht. Duurrit dus! Bovendien verschafte het D3 blok van zaterdag mij genoeg informatie: 10 minuten 334 watt is een vooruitgang van 10% vergeleken met dezelfde test twee maanden geleden.
De lange klims liggen achter me. Wat rest zijn twee kuitenbijters van formaat: Kruisberg en de Eyserbosweg. Het sap is inmiddels volledig uit de benen verdwenen. Opmerkelijk genoeg komt mijn hartslag nog wel redelijk hoog. De afsluitende klim is een favoriet: Schweiberg. De wind staat vol op mijn kop. Uitgeput ben ik blij dat het klimmen erop zit. De afdaling van de Loorberg is gelijk de hele rit heerlijk. 107 kilometer.