‘Voorbij Visé richting Luik en na drie kilometer linksaf richting Richelle. Een prachtige klim!’ De verkoper van George Walstock in Maastricht beveelt me deze route aan, terwijl Roos zich haar nieuwe fietskleding aan het aanmeten is. Ik heb echter al een route gepland. Even na elf uur rijd ik langs de Maas naar het zuiden. Tijdens de eerste klim voel ik de vermoeidheid van vier dagen kamp en tevens 120 kilometer met 16 tot 36 kinderen fietsen. De tweede beklimming van de dag is de Halembaye van de noordzijde. Een eenvoudige klim. Deze zijde is niet te vergelijken met de kant die de Amstel Gold Race jaren aandeed. Die zijde wordt vandaag door veel andere wielrenners aangedaan. Limburg Mooiste is vandaag. Ik had nog even overwogen om hieraan mee te doen, maar verkies de vrijheid boven het wringen.
Vrijheid ondervind ik klimmend naar Richelle. Schitterende klim. Bovenop rij ik door naar Dalhem en geniet van het fietsen door de Voerstreek. Zoals ik al in eerdere posts liet doorschemeren is de Voerstreek zo mooi en rustig. Een dikke aanrader. De willekeurig geplande route is zeer verrassend. Ik daal wegen af die ik normaliter beklim en andersom. Tegen enen begint mijn maag wat te knorren. Aubel is slechtst vier kilometer verderop. Lunchtijd. Een eclair en een rijsttaartje vormen mijn lunch.
Visé komt weer in zicht. Door mij snel omgedoopt tot RoosVisé. Nu is de Halembaye een ander kopje thee. Tot mijn verbazing word ik aan de voet van de klim ingehaald, terwijl ik met 400 watt omhoogrij. Ik rij groepen renners voorbij.
Belgisch Limburg. Nog nooit geweest. De eerder genoemde verkoper raadde het gebied mij aan. De Garmin leidt mij door dorpjes en langs akkerbouw. Licht glooiend heuvellandschap doorklieft met Belgische betonplaten. Af en toe een boerderij en een bossage. De groene graanvelden lopen over in de staalblauwe lucht. De enige kleurtekening is het rood van de klaproos.
Plots volgt een technische afdaling. Ik rij hard, te hard en moet vol in de ankers om niet een Belgisch stel met Belgisch hondje onder de Nederlandse wielen te krijgen. Nog even het Albertkanaal over en via het Jekerdal arriveer ik in Maastricht. Daar ligt mijn laatste doel. De St. Pietersberg. Redelijk steil, kort en bovenop met een prachtig panorama op de hoofdstad van Limburg. Morgen deze met Roos doen?