'Oh KOM er eens kijken
Wat ik hier op Strava vind
Terpstra's KOM gekregen
Dankzij die harde wind'
Tijdens de zware inspanning in de Mijzepolder, tussen de bruggen in oostelijke richting, speelt bovenstaand Sinterklaaslied door mijn hoofd. Volle bak ga ik, hier en daar een onbekommerde wandelaar de stuipen op het lijf jagend, met de harde wind in de rug. Merkwaardig dat er ruimte is voor een liedje, vraag ik mezelf af. Thuisgekomen laad ik mijn rit op Strava. KOM! Voor de niet Strava kenner: dit betekent King Of the Mountain; behaald op een segment (stuk weg), waar je het opneemt tegen andere wielrenners. Jouw GPS data wordt met die van anderen op het segment vergeleken. In ons vlakke polderlandschap een volslagen idioot verschijnsel; het klassement wordt hier grotendeels bepaald door de kracht van de rugwind en niet de zwaarte van de helling én klimvermogen van de wielrenner. Evengoed bergkoning. Afgepakt van niemand anders dan Parijs-Roubaix laureaat, hardrijder, klasbak en zeer-onlogisch-niet-beste-Nederlandse-wielrenner-2014, Niki Terpstra.
Bergkoning van de Mijzerdijk west-oost. Mijzerdijk van oost naar west daarentegen voelt meer als klimmen aan. De stevige noordwestenwind (stormpje) laat de ketting op het binnenblad ratelen. Achterop dien ik snel naar de 21 te schakelen wil ik mijn trapfrequentie op minimaal 90 omwentelingen per minuut houden. Mijn snelheid loopt tijdens de stevigste vlagen terug naar 13 kilometer per uur. Hoezo Nederland kent geen bergen? Overal zijn er in ons vlakke land diverse passen en cols te vinden. Hoe opener het landschap, hoe zwaarder de col. De Hollandse berg.
Hollandse berg. Synoniem voor Alpe d'Huez. Op 4 juli 1952 wordt de Alp voor het eerst in de Tour de France opgenomen en kent in Fausto Coppi een legendarische winnaar. Jean Nelissen schreef in zijn boek 'de bijbel van 100 jaar Tour de France' over de in 1935 aangelegde weg naar het toen onbeduidende dorpje Alpe d'Huez. 'Nergens is de Tour zo dichtbij als op de Alp, waar het publiek de renners in slow motion voorbij ziet zwoegen. De helden kunnen worden aangeraakt, het zweet parelt op hun gezichten, hun ademhaling is hoorbar en de fans kunnen een fles mineraalwater aanreiken en daardoor zelf een kleine bijdrage aan de Tour leveren. Vanaf 1976, als Joop Zoetemelk wint, wordt de Alp de Hollandse berg in de ronde.' Na zijn ritoverwinning volgen er nog zeven Nederlandse zeges (Hennie Kuiper 2x, Zoetemelk in 1979, Peter Winnen 2x, Steven Rooks en Gert Jan Theunisse). We wachten sinds Theunissens overwinning in 1989 op nieuw Nederlands succes op de Hollandse berg.