Onlangs postte Margriet het melancholische Doors nummer 'summer's almost gone' op Facebook. Zo tegen het einde van de 'zomer' maakt dit nummer mij wat weemoedig. Einde van de zomer betekent geen fietsdoelen meer voor dit jaar. Ook het wielerseizoen loopt op haar eind: Vuelta nagenoeg beslist, resteert nog het WK in Kopenhagen en Lombardije in oktober. Over de Vuelta gesproken: heb met verbazing naar de prestatie van Cobo op de Angliru gekeken. Heb de beelden van 2008 nog op mijn netvlies staan waar een goede Contador het op de Angliru heel moeilijk had en zie ook Cobo soepel de 23% stroken verteerd. Vraag me af of de Vuelta werkelijk beslist is...
Wat een prachtige nazomerse zaterdag! Er staat een redelijk straffe zuidooster. De lichtinval wordt wat geler, enkele bomen beginnen te kleuren. Duidelijke tekens in het landschap van de afscheid nemende zomer. Langs het Noord-Hollands kanaal fietsend komt er plotseling een kinderliedje in mijn hoofd op. De melodie ervan nestelt zich in mijn hersenpan om daar tot vervelends toe te blijven rondgalmen. Het overkomt mij vaker. Met name rondom de afscheidsmusical van groep 8. Liedjes die zich in je hoofd vastzetten en je nimmer loslaten. Gek word ik ervan! Ter verduidelijking: zing tegen jezelf: 'schuitje varen, theetje drinken' en dan slechts deze twee zinnen. Herhaal dit tot in het oneindige. Hallo crisiscentrum! Snel de muziek van mijn telefoon aangezet. Juist ja: summer's almost gone van The Doors. Weg schuitje varen en plaatsmaken voor een mooie Indian Summer.
Vrijdag een heerlijke training met Erik en Danilo gedaan. Af en toe D3 opgezocht en lekkere sprints met Danilo afgeleverd. Op de brug over de Zaan had ik een truc nodig om Danilo van me af te houden. Met de wind van opzij zette ik mezelf rechts op de kant, waardoor Danilo vol in de wind kwam te zitten. Tja, nu kan ik hem nog afhouden. Vrees dat ik binnen afzienbare aan de beurt ben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten