Koude week in de meivakantie. Ik heb al enkele dagen in Ardennen vanuit het CCR getraind. De temperatuur ligt dagelijks rond de 4 graden met miezerweer. Leuke ritten gemaakt met o.a. Rosiertest erin en Route des Legendes. Prachtig! Koud, nevelig, open haard geuren. Dit is genieten. Woensdag arriveert Jan in het CCR. Omdat we beiden de benen niet willen verspillen en ons toch nuttig willen maken, gaan we met de auto deel van de route verkennen. Pittig is de conclusie. Vooral Bois d'Olne. Klim die i.p.v. Drolenval is gekomen. Goed dat we dit gedaan hebben. 'Zo is dat', beaamt Jan.
Het is vandaag donderdag, Hemelvaartsdag, Steven Rooks classic en doel van dit seizoen. Bikechip ophalen en rijden maar. Bij de start staat de naamgever de mannen en vrouwen een hart onder de riem te steken. Iemand roept iets naar hem. De ex-prof antwoordt op z'n Jans: 'zo is dat'. Jan en ik liggen in een deuk. Aanloop is meteen pittig met kuitenbijter vanuit Noorbeek 'Bergenhuizen'. Daarna is het de beurt aan mijn 'vriend' de Wolfsberg. Gaat goed dit keer. Ben hier regelmatig op stuk gegaan. Via de Planck verlaten we Nederland. In de Voerstreek doen we paar leuke klimmetjes. Tempo ligt hoog.
Na 2,5 uur koers doemt die hufter van een Redoute op. Tijdsregistratie. Opnieuw loopt het kreng van geen kant. Dat eerste stuk is vervelend. Dan het steile stuk. Rammen denk ik en vlieg omhoog. Tweede deel doortrekken en laatste poef op knik tot aan de top. Geweldig! Klik hier om de video te bekijken.
Het is vandaag donderdag, Hemelvaartsdag, Steven Rooks classic en doel van dit seizoen. Bikechip ophalen en rijden maar. Bij de start staat de naamgever de mannen en vrouwen een hart onder de riem te steken. Iemand roept iets naar hem. De ex-prof antwoordt op z'n Jans: 'zo is dat'. Jan en ik liggen in een deuk. Aanloop is meteen pittig met kuitenbijter vanuit Noorbeek 'Bergenhuizen'. Daarna is het de beurt aan mijn 'vriend' de Wolfsberg. Gaat goed dit keer. Ben hier regelmatig op stuk gegaan. Via de Planck verlaten we Nederland. In de Voerstreek doen we paar leuke klimmetjes. Tempo ligt hoog.
 |
| Klimtijdrit La Redoute |
Na Redoute korte ravitaillering en dan de lastige klim naar de Trasinster. We hadden deze gelukkig al met auto verkend. Met name het laatste stukje is venijnig. Dan op naar Bois d'Olne; wat een geitenpad. Smal! Wel meteen volle bak omdat hier ook tijd wordt gemeten. Loopt super. Zo'n bak zweet dat ik bijna niets achter bril zie. Het verdere verloop van de tocht is tot aan de klim van Les Waides niet bijzonder. Wel rijden we in goede groep. Er wordt volop doorgetrokken. Op Les Waides moet ik groep laten gaan. Bovenop wacht ik op Jan, die op zijn beurt vol doortrekt. Snel heb ik door wat zijn bedoeling is. Het groepje wacht op één van de achterblijvers die vlak voor Jan rijdt. Als we aansluiten is het gassen richting Holland. Leuk om nog even steentjes in Eijsden te pakken. Ik neem hier even de kop en geef er flinke klap op. De gang blijft er goed in en als groep finishen we in Maastricht. Prachtige rit. Geweldig goed gevoel over. Conditie was prima in orde. Zo is dat!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten