Vliegen

Niet alleen de zware klim door het gevreesde bos met de hoge stijgingspercentages, alsmede de warmte en de vele andere fietsers maakte voor mij de beklimming van de Ventoux in 2004 zwaar, maar ook al die vervelende plakvliegen. Op diverse fora maken medebeklimmers gewag van die vervelende beesten, die een voorliefde voor zwetende fietsarmen schijnen te hebben. Overigens niet alleen op de Ventoux zijn er van die lastige beesten. Menig andere klim heb ik ze moeten verjagen. Vandaag heb ik ook last van vliegen, drie in totaal, die zich op enig moment op de IJsselmeerdijk richting Enkhuizen aan mij hechten. Helmloze vliegen die graag profiteren van mijn slipstream. De eerste vlieg plakt aan mijn wiel voorbij Schellinkhout. Vriendelijk doch dringend vraag ik hem solo verder te fietsen, daar ik geen verantwoording wil nemen voor helmloze coureurs. Het tweede helmloze insect maakt aanstalten zich hechten, zie zijn schaduw naderen. Ik trap het gaspedaal flink in, waardoor het dier al wapperend een prooi wordt voor de stevige zuidelijke wind. Het laatste geval van onnozel-, helmloos- en hersenloosheid, is een harker van formaat. Zwoegend en duwend rijdt hij voor me. Ik constateer een helm. Als ik dichterbij kom, blijkt de helm een koptelefoon van een formaat te zijn dat eenvoudig op de kop van een olifant past. Geen helm, doof voor verkeer; gaat lekker met de wielrenners zo! Ik tracht hem duidelijk te maken weg te wezen, maar hij verstaat mij uiteraard niet. Onhandig wurmt hij zijn koptelefoon van zijn helmloze hoofd, waarna ik hem hetzelfde duidelijk kan maken als de eerste plakker.

Gedenkmonument Casartelli

"Op 18 juli 1995 kwam Casartelli op 24-jarige leeftijd om het leven bij een valpartij in de 15de etappe van de Ronde van Frankrijk tijdens de afdaling van de Col de Portet d'Aspet. Hij kwam met zijn hoofd tegen een betonblok en overleed enkele uren later in het ziekenhuis. Hij droeg geen helm en volgens sommigen had een helm zijn leven kunnen redden." (bron: Wikipedia)

"Op 11 maart 2003, tijdens de tweede etappe van de rittenkoers Parijs-Nice, kwam Kivilev tezamen met Volker Ordowski en ploeggenoot Marek Rutkiewicz ten val in Saint-Étienne. Hij had een schedelbasisfractuur en twee gebroken ribben en raakte meteen in coma. Hij overleed de volgende morgen in het ziekenhuis aan zijn verwondingen. Kivilev droeg bij zijn val geen helm. Als gevolg van zijn ongeluk is door de UCI de helmplicht in alle wielerkoersen ingevoerd." (bron: Wikipedia)

Getuige was ik van Casartelli's val, de Olympisch kampioen van Barcelona in 1992. Het was bar slecht weer in Nederland. Mijn toenmalige vriendin was aan het werk en ik zat alleen bij haar ouders thuis. Wat te doen tijdens zo'n dag als deze? De NOS bood de oplossing door de hele etappe live uit te zenden. Ik weet nog zeer geschokt en emotioneel te zijn geweest bij het zien van de beelden.

 
Twee jaar geleden tijdens een afdaling van Hochfügen in Oostenrijk redde mijn helm waarschijnlijk mijn leven. Na een zware reisdag verliet ik het hotel om deze zware klim aan te doen. Als het klimmen al zwaar is vanwege de stijgingspercentages tussen 10 en 12% dan gaat afdalen heel snel. Nog vermoeid van de geleverde reis en inspanning daalde ik hard en onvoorzichtig af. De bocht kon ik onmogelijk houden, de begroeide bergwand kwam snel naderbij, brak mijn snelheid, deed mij van de fiets katapulteren en me met een salto op mijn hoofd landen. 'Krak' hoorde ik en dacht dat mijn rug of nek gebroken was. Gelukkig was ik in staat na te denken en op te staan. Mijn Giro Atmos had 'krak' gezegd en mij behoedt van invaliditeit of erger. Ik heb er overigens fysiek en emotioneel lang last van mijn val gehad. 

Niet alleen daarom rij ik altijd met helm, behalve op de Tacx uiteraard, dat is te warm, maar ook esthetisch is het tegenwoordig zeer verantwoord. De meeste helmen laten zich niet vergelijken met de pothelmen van vele jaren terug. Ze zijn aerodynamisch en werken zelfs verkoelend. In mijn geval werkt een helm kapsel behoudend, notoire ijdeltuit die ik ben. Wellicht kent u mijn kapsel zonder helm; een grote bos haar met krullen. Als hier de wind vat op krijgt, ziet het eruit als een klassieke afro coup. Dat is op zich prima, alleen nestelen de vliegen zich er zo makkelijk in.