Firenze

Wat hebben Michelangelo, Dante, Leonardo da Vinci, Machiavelli, Galileo Galilei gemeen? Ze komen allen uit de stad Renaissance stad Firenze. Een aantal Nederlanders zie ik al achter de oren krabben, Firenze? Die stad kennen we niet! Florence? Ja, die stad kennen we. Toevalligerwijs is het één en dezelfde stad. Zoek in Italië niet naar Florence op de borden; je vindt het eenvoudig niet. Wat is het voor iets belachelijks dat we lokale benamingen van steden in andere talen niet letterlijk over kunnen nemen! Duitsers maken er helemaal een potje van: Milano wordt een onverklaarbaar Mailand; Liège wordt Lüttich. Hoe moeilijk is dit uit te spreken in de eigen taal?! Als dwarsliggende Nederlander fiets ik vandaag naar Firenze (Florence). Via Panzano (Pantjerkstradeel), Greve (Grafzerk), Strada in Chianti (Straatje in Kieteljantje) en Impruneta (Pruimendorp) naar Firenze. Een vrij rechttoe rechtaan weg. In wezen enkele heuvels beklimmen en je bevindt je op Piazzale Michelangelo met duizend Japanners op het fraaiste uitzicht van deze in 59 voor Christus door ene J. Caesar gestichte stad.

De terugweg bevalt me minder. Via een meer dan tien procent gemiddelde klim kom ik wederom in Pruimendorp aan. Bidons volladen en doorkarren maar. De zorgvuldig geplande route blijkt echter minder goed doordacht; ik heb snelweg in mijn parcours opgenomen! Nu ben ik wel goed, maar niet gek. Thuis zal dit zeker niet worden goedgekeurd. Doorrijden maar luidt het devies. Stoppen in San Casciano in Val di Piesa (Sint Karel in het Piesdal), foerageren en doorrijden naar San Donato (Sint Donato). Ik ben inmiddels behoorlijk aan het einde van mijn Latijn. Een Red Bull in het plaatselijke benzinestation doet mij de vervaarlijke tien procenten naar Castellina in Chianti (Castellina in Chianti) overwinnen. Na ruim 100 kilometer arriveer ik in Tregole (Drie kelen).