Vandaag onze derde deelname. De eerste twee edities in hondenweer. Vandaag een lieflijke lentezon. Korte mouwen en dito broek. Onze eerste inschrijvingen onder Team Brancaia. Ditmaal Team Cas'al Verde. Na respectievelijk een vijfde en tweede plaats behalen we dit jaar de derde stek.
Na het looponderdeel tikt zwager S. mij aan in de wisselzone van de duo's. Het aantikken kan ik beter duiden met het wisselen van rugnummer. Snel loop ik naar mijn fiets, haal deze uit de stalling, ren klikkend en wel de wisselzone uit om vervolgens op de tijdritmachine te springen en mezelf op gang te trekken. Na de Col du Glace (viaduct bij de ijsbaan) volgt de parallelweg aan de A7 om erna in de Baasdorpermeer uit te komen om hier twee rondjes van hetzelfde te doen. De wind staat in het begin tegen. Verhoudingsgewijs doe ik het rustig aan. Hiermee dwing ik mezelf in het ritme te komen en voorkom opblazen. Het eerste rondje laat zien dat een goede tijd erin zit. Als ik bijna ronde twee heb voltooid en de wind in de rug heb, durf ik de grens van de verzuring op te zoeken. De snelheid blijft halverwege de veertig en vijftig kilometer hangen. Weer zoekt het parcours de parallelweg op om als laatste het viaduct te beklimmen. Ik weet met de klim mijn gemiddelde te houden. Daar lonkt de finish. Mijn gemiddelde van 2014 van 38,3 gaat eraan. Ik finish met 39,7, parkeer de fiets en verlos met van het klapperende rugnummer. Zwager S. succes met het laatste stuk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten