En de groeten uit Zuid Limburg

Zal ik een zweetshirt aandoen? Heerlijk die korte broek en dito mouwen; de witte benen steken schel af tegen de zwarte broek. Pannenkoekjes mee voor onderweg. De temperatuur is heerlijk; 15 graden al en de voorspelling is dat deze verder zal oplopen. De realiteitszin achterhaalt me. Dit is de voorjaarsvakantie van twee jaar geleden in Mallorca, dit is Zuid Limburg. De koude noordooster snijdt me de adem af, sneeuwvlokken waaien in mijn gezicht en de temperatuur is -3 graden. Ik stop in de luwte van een huis om een muts onder mijn helm te schuiven en een extra paar handschoenen aan te doen. Net de Loorberg achter me gelaten. 380 watt gedurende drie minuten. Zeer tevreden. Nu afdalen in de Gieveldstraat en daarna de Kasteelstraat. Volgende doel is de Camerig, maar dan de Eperbaanversie. Halverwege, bij het restaurant, ontzegt een wit bord met rode rand mij de toegang. Gevaar voor gladheid. De Groenenweg vervolgen naar Vijlen en op naar de Kruisberg. Ben blij met deze opwarmer, weliswaar niet voor mijn benen, maar om het systeem op te warmen. De Kruisberg loopt niet soepel. Ik zie op tegen het Eyserbosweg, langer en steiler. Deze verloopt echter voorspoedig. 
De Eyserbosweg tijdens zonnige omstandigheden.
Tijdens de afdaling besluit ik de Fromberg rechts te laten liggen. Het vooruitzicht om deze met poolwind te beklimmen, staat me tegen. Toch neem ik hem en valt allerzins mee. De Keutenberg is het volgende obstakel. Lekker klimmen met de wind in de rug. Bovenop is het helemaal feest. Waar de wind normaal gesproken altijd op de vlakte tegen is, stuwt hij mij voort tot de Cauberg. 'Op het gemak' klim ik omhoog en rij verder tot de nieuw gesitueerde Amstel Gold Race finish en tevens meet van het afgelopen wereldkampioenschap. Snelle afdaling van de Vogelzangstraat en de laatste klim van de dag, de Geulhemmerberg. Maastricht bereik ik met een gemiddelde van 26 kilometer en 2,5 uur getraind. Voldaan.


Geen opmerkingen: