Kattengejank

Katten zijn gek. Althans de meeste. Sommige dan. Het duurste voedsel laten ze staan. Ze schijten liever bij de buurvrouw in de plant dan op de eigen kattenbak. Wij hebben twee van die gekken thuis. Kat Bobbie rent de 100 meter in 10 seconden. Houdt ervan om 's nachts hard te miauwen (ga slapen, kreng) en kotst bij tijd en wijle op de meest onhandige plekken. Verder hebben we niet veel aan Bobbie. Kat Wous is daarentegen volslagen idioot. Drinkt het liefst uit de wc of douche. Sprint af en toe luidt miauwend weg alsof de duivel hem op de hielen zit. Vangt regelmatig een muis of ander gespuis, speelt ermee tot het bijna dood is en laat het slachtoffer vervolgens ontsnappen. Al zes weken zit er een muis onder het aanrecht. Kater Wous beloert het diertje frequent, in de tussentijd zich afvragend hoe het knaagdiertje weer te pakken te krijgen. Hoewel Wous en Bobbie geen vrienden zijn, kunnen ze ook niet zonder elkaar. Wous althans. Regelmatig botviert hij zijn dominantie op Bobbie. Als poezenopvoeder grijp je dan in. Het is immers toch zielig? 

Wielrenners zijn net katten. Duur voedsel is niet aan ze besteed, pissen liefst in de berm, hebben last van dominantie en demarreren alsof de duivel hen op de hielen zit. Deze week was het Italiaanse katertje Danilo di Luca in opspraak; met zijn 1 meter 68 niet bepaald een kater te noemen. Dit recidivistje moest deze week even goed uit miauwen op de Italiaanse televisie. Het was allemaal niet eerlijk. Vorig jaar had hij weer eens van de verkeerde melk gesnoept (wc water is toch lekkerder) en meent dat 90% van alle andere fietsende katertjes dat nog steeds doen. Zelfs de Texaanse éénbalkater Lance Armstrong kreeg een haal, of was het juist een kopje? Verder vertelde Danilootje dat er motortjes in fietsen zitten. Alsof opwindmuizen uit zichzelf voortbewegen. Maak dat de kat wijs!

Danilo di Luca, bijnaam de killer van Spoltore, werd op 2 januari 1976 geboren. Als verdienstelijk amateur won hij de baby Giro. Het leverde hem een profcontract op bij Cantina Tollo. Als prof reed hij ondermeer voor Saeco, Liquigas, LPR, Katusha en Vini Fantini. Hij is onder meer winnaar van klassiekers zoals de Amstel Gold Race, de Waalse Pijl en verder tal van Italiaanse koersen. Zijn grootste overwinning behaalt hij in 2007 door de ronde van zijn eigen land, de Giro, te winnen. Hij bekent twintig jaar doping te hebben gebruikt. Ik heb hem in levende lijve ontmoet tijdens de start van de laatste etappe van de Brixia Tour.

Di Luca links met rechts Garzelli

De UCI spint ondertussen tevreden bij dit gejank. Immers: negatieve publiciteit is ook publiciteit. Uit de mand van voormalige vriendjes klonk een eensluidend gegrom, dikke staarten werden opgezet. Men speelde de vermoorde onschuld. Hoe durft die kleine killer toch? De Siciliaanse lapjeskat, winnaar van de Giro Nibali, zette de dikste staart op. "Hij is gek geworden, weet niet wat hij moet doen om geld te verdienen!" Zijn eigen nest vervuilen komt het op neer. Dezelfde Nibali die op luttele seconden tweede werd in de Ronde van Spanje achter de Amerikaanse Sphynx, de stokoude naaktkat Horner. Laatste uitermate verdacht van het nemen van stimulerende brokjes. Dat Nibali overigens uit Sicilië komt, doet zijn geloofwaardigheid uiteraard geen goed. 

Waar maken we ons zo druk over? Wordt er in andere sporten niet gefraudeerd? En in het 'echte' leven? Is het niet zo dat de renners 'gedwongen' worden te gebruiken. Je traint je suf, leeft helemaal voor je sport en vervolgens word je in alle standen eraf gereden. Vervolgens biedt je dierenarts je een wondermiddel aan. Dat is toch de kat op het spek binden! Wielrenners zijn niet gek. Althans de meeste. Sommigen dan. Mensen zijn gek! Aldus Wous en Bobbie.