Voorbereiding

Volgende week is het weer zo ver. Amstel Gold Race 2015. Na mijn blessure eind vorig jaar timmer ik hard aan de weg om op tijd in vorm te geraken. De resultaten zijn niet bijster positief. Een relatief hoge hartslag met een laag gemiddelde snelheid. Of heeft het weer en met name de vele stevige wind die het land teistert een behoorlijke invloed? Inmiddels heb ik de laatste tests achter de rug.

Zondag 29 maart doen Samir en ik namens Team Brancaia aan de Westfriese Run Bike Run. Zoals de naam al doet vermoeden bestaat het uit 5 kilometer lopen, 25 kilometer fietsen en afsluitend 2,5 kilometer lopen. Aangezien de eerste en laatste activiteit niet bepaald mijn specialiteit is, leg ik mij op de tijdrit van 25 kilometer toe en neemt Samir het loopdeel voor zijn rekening. Het weer is bar en boos. De wind blaast met vlagen oplopend tot windkracht zeven, de lucht is grijs. Regen wordt voorspeld. Als ik me in het startvak van de fietsers begeef, wordt mij geadviseerd niet met dichte achterwiel te rijden. Ik heb via wheelbuilder twee wieldisks besteld, om zo het gevoel, gemak en aerodynamica van een duur achterwiel te benaderen. Nadat Samir zijn vijf kilometer heeft afgerond, mag ik beginnen. Ik rij als nummer zoveel weg. Weldra haal ik de eersten in. Bij het uitrijden van Zuidermeer is het effect van de krachtige zijwind goed merkbaar. Ik moet alle zeilen bijzetten om niet van de weg te worden geblazen. Gelukkig ben ik niet de enige die moeite heeft om zijn paradepaardje recht te houden. Uiteindelijk kom ik, met een gemiddelde van 37 kilometer, als één van de eersten terug. Op de winnaars bij de duo's heb ik bijna vijf minuten goed gemaakt. Samir neemt het spreekwoordelijke stokje over en zal als tweede van de duo's over de finish bollen.

De tweede test speelt zich op Paasmaandag af: Omloop van de Posbank; een uitdagend parcours met zes beklimmingen (Emmapyramide, Zijperberg, Posbank en dezelfde heuvels van de andere kant) over een kleine 30 kilometer met bijna 500 hoogtemeter. De laatste test op dit parcours deed ik halverwege maart tijdens mijn Doorwerth-Posbank-Doorwerth. Nu start ik aan de voet van de Emmapyramide. Ik rijd me helemaal het schompes en raffel het traject af in 56 minuten met een gemiddelde van bijna 31 kilometer. Volgens Strava goed voor een tweede persoonlijke tijd aller tijden. De tweede en verkapte derde ronde doe ik in een aanmerkelijk langzamer tempo (ik kan ook niet veel meer eigenlijk).

Vandaag, net als vorig jaar, laat ik Veenendaal-Veenendaal links liggen. De website vertelt mij dat de koers vol is. Geen probleem. Lekker rondje Omringdijk linksom rijden. In Enkhuizen bedraagt mijn gemiddelde bijna 33 kilometer. De laatste twintig kilometer met wind en regen tegen in 'echt' lente weer, doet het gemiddelde behoorlijk kelderen. Uiteindelijk finish ik na ruim 110 kilometer in een grijs en nat Zwaag. Maandag nog een uitgebreide tijdrit doen en dan zit de voorbereiding erop. Laat die Amstel maar komen.