Waalse Pijl
23,9 km/uur
128,7 kilometer
2387 hoogtemeters
5u22 netto fietstijd
18,5 hm/km
Snelheid versus hartslag index: 59
Tillf Bastogne Tilff
28,2 km/uur
177,7 kilometer
2728 hoogtemeters
6u17 netto fietstijd
15,3 hm/km
Snelheid versus hartslag index: 69
Opvallend verschil is er tussen de gemiddelde snelheid en daarmee ook de snelheid/hartslag index. Tilff kent beduidend minder hoogtemeters per kilometer. Daarmee is direct het verschil in snelheid verklaard - meer vlakke meters om de gemiddelde snelheid te vergroten. Qua hellingen en steiltegraden zijn beide parcoursen goed te vergelijken. Beiden kennen enkele van dezelfde lopers (Ancienne Barrière en Rosier oost) en beiden steile doch verschillende hellingen (Stockeu, Wanneranval t.o.v. Chambralles, Andrimont en Chevrofosse). De temperatuur is behoorlijk verschillend. Vielen de mussen vorige week bijkans dood van het dak, vandaag is het koel met gemiddeld vijftien graden. De windkracht is ongeveer dezelfde geweest. Mijn voorbereiding op de Waalse Pijl was matig - tweedaags van te voren nog heuvelop trainen en uitgebreid eten en drinken. Voor Tilff part time monnik; weinig alcohol en matig eten. Beide dagen er vroeg uit. Vandaag vertrekken we om vijf uur uit Hoorn.
In mijn verslag over de Waalse Pijl schreef ik over mijn twijfel: is hardlopen van een toegevoegde waarde voor het wielrennen. Door het hardlopen is mijn spiergewicht flink toegenomen, terwijl mijn vetpercentage redelijk hetzelfde is gebleven. Daarom maar eens Tilff-Bastogne-Tillf van 2014 uit de boeken gehaald. Een grotendeels vergelijkbaar parcours. Met de hulp van Strava kom ik tot de conclusie: hardlopen heeft een marginaal positief effect.
Tillf Bastogne Tilff 2014
27,3 km/uur
149,8 kilometer
2819 hoogtemeters
5u29 netto fietstijd
18,8 hm/km
Snelheid versus hartslag index: 65
Hoe kom ik tot mijn - hardlopen heeft een marginaal positief effect - conclusie. Welnu drie jaar geleden woog ik zeven kilo minder met een gelijk vetpercentage. Een kilogram lichaamsgewicht scheelt 1,25% op de klimtijd. Doordat beide parcoursen grotendeels identiek zijn heb ik twee hellingen met elkaar op Strava vergeleken: de steile Chambralles in het begin en de gelijkmatige 5% Rosier op 100 kilometer.
2014: 9:56 (12,8 km/uur)
2017: 10:33 (12,1 km/uur)
Als ik de 1,25% regel toepas, zou ik 8,75% langzamer moeten zijn, resulterend in een 2017-tijd van 10:48. Dat scheelt slechts 15 seconden.
Rosier
2014: 16:11 (14,6 km/uur)
2017: 16:21 (14,5 km/uur)
Ik pas wederom de 1,25% regel toe. Mijn 2017-tijd zou dan 17:36 bedragen. Dat scheelt een dikke minuut.
Voorlopige conclusie lijkt mij dat gewichtsverlies voor steile hellingen meer zoden aan de dijk zet en dat bij lange, minder steile hellingen de toename van spieren cq watts van toegevoegde waarde zijn. Ik had hier anders op ingezet. Ik had gehoopt met hardlopen mijn kracht op steile hellingen te vergroten waarmee ik mijn achilleshiel zou verkleinen. Opdracht: vet verliezen!
Een overigens saillante overeenkomst tussen beide Tilffs is de schoenplaatproblematiek. Drie jaar geleden zat mijn linkerschoenplaat los en kon deze hersteld worden. Vandaag krijg ik mijn linkerschoen niet eens meer in het pedaal. De laatste dertig kilometer heb ik, met kramp als gevolg, niet vol kunnen rijden en dat kwam mijn tijd op de laatste klim niet bepaald ten goede.
Tijdens de laatste Tilff beklimmen we een juweeltje: de Cote de Chevofosse. Een afwisselende helling nabij Malmédy door het bos. Steil en goed lopend met een schitterend gezicht op de meanderende rivier de Warche, een zijrivier van de Amblève.
De Waalse heuvels liggen voorlopig achter me. De aandacht wordt gericht op Zwitserland. Een onderneming waar ik na Tilff met meer vertrouwen naar uitkijk.
De Waalse heuvels liggen voorlopig achter me. De aandacht wordt gericht op Zwitserland. Een onderneming waar ik na Tilff met meer vertrouwen naar uitkijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten