Afgelopen week werd ik op een fijne manier geattendeerd dat het stil op mijn blog was. Gaat het goed met je? Fietsdipje? Fijne reacties van (fiets)vrienden. In de meivakantie heb ik iets gedaan waar veel van mijn fietsende collega's knikkende knieën en bibberangst voor hebben: een week zonder fiets. Een rustweek! Nou ja, bijna een week dan. 's Woensdags in de vakantie een kleine twee uur in D1 getraind. Maar wat heb je verder dan gedaan? Fulltime papa geweest. Echt rust gehouden? Kan dat wel? Niet bang dat je conditie achteruit holt? En je hebt een druk programma voor de boeg met Steven Rooks en de Trois Ballons? Geloof me, een weekje rust doet wonderen. Vorig seizoen een aantal keer gedaan. Pakte toen erg goed uit.
Dus je hebt vorige week weer lekker getraind? Nou ja, dat ook weer niet echt. Kreeg er een noodgedwongen rustweek erachteraan. Juist ja, ziek dus. Vrijdag de 13de even rondje gemaakt met een 10 minuten blok in de Mijzepolder. Ging erg goed met prima resultaat. Wat reed je dan? Dat houd ik voor mezelf, anders krijg ik subiet commentaar van medeblogger Norbert.
Naast het ziek zijn was het een zwarte week voor het wielrennen met het overlijden van Wouter Weylandt tijdens de tweede etappe van de Giro d'Italia. Het overlijden heeft me erg aangegrepen. Herinneringen van 1995 met Casartelli tijdens de Tour kwam weer boven.
Wat zijn de plannen voor komende week? Zondag met Arno (die zojuist zijn te gekke tijdritfiets kwam showen) rondje Posbank, dinsdag tijdrit Mijzepolder met een flinke groep. Dat wordt de stenen uit de straat rijden. Vrijdag met Frits naar Duitsland om zaterdag en zondag met o.a. Norbert, Jan en John de Eifel onveilig te maken. Die Hohe Acht beklimmen. 't Zal mij benieuwen. Jullie misschien ook? De verslagen volgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten