Klimaat
In de zomer is het hier flink warm tot gewoon ordinair heet. Aan te raden is ’s ochtends óf ’s middags vanaf vijf uur te gaan trainen. Wil je toch overdag in de hitte trainen, laat je lichaam eraan wennen. Het kost een aantal dagen. Overigens heeft elk zichzelf respecterend dorp een waterpomp. 'Drinken' luidt het devies. De temperatuur in het voor en najaar is uitstekend te noemen. In de zon wordt het zo’n 20 tot 25 graden.
In de zomer is het hier flink warm tot gewoon ordinair heet. Aan te raden is ’s ochtends óf ’s middags vanaf vijf uur te gaan trainen. Wil je toch overdag in de hitte trainen, laat je lichaam eraan wennen. Het kost een aantal dagen. Overigens heeft elk zichzelf respecterend dorp een waterpomp. 'Drinken' luidt het devies. De temperatuur in het voor en najaar is uitstekend te noemen. In de zon wordt het zo’n 20 tot 25 graden.
De klims zijn nogal divers; veelal lopers van gemiddeld 3 tot 4%, maar ook steile trapsgewijze klims. Onlangs reed ik weer tegen zo’n geval apart aan: Monteforchi met direct 12% voor de kiezen, daarna vlak, 15%, vlak, 12%, vlak. Nergens vind je een aangenaam klimritme. Ook echte Ardennenklims van gemiddeld 6 tot 7% vind je hier.
Ben je echter op zoek naar goede trainingscols en/of wil je je toeleggen op lang bergop klimmen, dan is het Toscane in de omgeving van Luca én ten noorden van Firenze geschikter. Je bevindt je dan in de Apennijnen. Deze bergrug scheidt Toscane van drie andere provincies. Je kunt gemakkelijk cols van boven de 1000 tot 1500 meter vinden. Helemaal in het zuiden van Toscane ligt de twee-na-hoogste vulkaan van Italië, de Monte Amiata met haar top op 1732 meter boven zeeniveau. Een lange en zware col die van vier zijden is te beklimmen.
Wegen
De kwaliteit van het wegdek verkeert in goede tot uitstekende kwaliteit. Een hele enkele keer kom je Waals asfalt tegen, maar de meeste wegen zijn vergelijkbaar of beter dan in bijvoorbeeld de Provence. Lastig is het bochtenwerk: vaak onoverzichtelijk! Dit brengt direct een ander gevaar met zich mee: de Toscaanse weggebruikers die de Toscaanse bochten op een Italiaanse manier aansnijden, namelijk ten faveure van zichzelf. Met andere woorden ze kunnen op jouw weghelft terecht komen. Hachelijk situaties kunnen zo tijdens het afdalen ontstaan. Anderzijds hebben de Italianen meer respect voor de wielrenner dan in Nederland.
De kwaliteit van het wegdek verkeert in goede tot uitstekende kwaliteit. Een hele enkele keer kom je Waals asfalt tegen, maar de meeste wegen zijn vergelijkbaar of beter dan in bijvoorbeeld de Provence. Lastig is het bochtenwerk: vaak onoverzichtelijk! Dit brengt direct een ander gevaar met zich mee: de Toscaanse weggebruikers die de Toscaanse bochten op een Italiaanse manier aansnijden, namelijk ten faveure van zichzelf. Met andere woorden ze kunnen op jouw weghelft terecht komen. Hachelijk situaties kunnen zo tijdens het afdalen ontstaan. Anderzijds hebben de Italianen meer respect voor de wielrenner dan in Nederland.
Een verhaal apart zijn de Toscaanse witte wegen: le strade bianche. Eenmaal per jaar rijden de profs hun wedstrijd op deze onverharde wegen. Deze wedstrijd wordt in maart verreden en finisht in het prachtige Siena. Uniek is dat deze profkoers afgeleid is van een zeer lang bestaande wielertoeristische tocht. Meestal is dit andersom. Deze cyclo - l'Eroica (heroïsch) - wordt in oktober verreden. Verplicht is het rijden op een oude stalen fiets en in retro fietskleding.
Een fantastisch gebied: open landschappen afgewisseld met prachtige bospartijen, oude dorpjes, oude gebouwen en monumentale stadjes zoals Monteriggioni, San Gimignano en schitterende grote steden Siena en Firenze. Kom, kijk en bewonder.
Samengevat is deze regio uitstekend geschikt voor de wielertoerist. Je kunt hier goed diep gaan, steile en lopende klimmetjes met prachtige vergezichten en aangename temperaturen. Uitstekend als je trainingsdoelen in de Ardennen hebt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten