De os, de ezel en het werkpaard...een kerstverhaal

Het is 24 december van het jaar 2010. Buiten is het guur en koud. De mensen trotseren met hoog opgestoken kragen de bijtende noordoosten wind. Glibberend en bibberend verplaatsen ze zich. Sommigen fluisteren zelfs over een tocht der tochten: de elfstedentocht. Het land is al weken in de ban van de koude. Sneeuw bedekt grote delen van het vlakke, barre landschap. Maar binnen is het warm. Ook daar boven op de zolder van dat huis in Hoorn is het warm. Niet dat er een open hard vuurt knispert of de CV staat te loeien. Nee, er hangt een wat vochtige, met de tropen te vergelijken warmte. Benauwd is het juiste woord.  

Terwijl de koude wind het zolderraam teistert, zijn de os, de ezel en het werkpaard druk doende. Bezig met een zware bevalling zou je kunnen zeggen. Zweet parelt en valt druppelsgewijs op het doorweekte tapijt als er plotseling drie wijzen: Metallica,  Rage against the Machine en Rammstein uit de speaker de kamer neerdalen. De eerste wijze loopt op de os, de ezel en het werkpaard af, knielt en spreekt: "geachte heren, ik ben van verre gekomen om u dit geschenk te brengen". Het druk doende trio richt hun blik op de geknielde wijze en vraagt: "wat mocht u ons komen brengen?" "Een passend geschenk, prima geschikt voor het werkpaard", vanmiddag net gekocht bij Jacco op het Kleine Oost". De wijze opent het geschenk en voor het paard liggen twee prachtige witte Bontrager bidonhouders, compleet afgemonteerd met 3/4 liter RadioShack bidons". De wijze Metallica doet eerbiedig een stap terug en zingt ter aanmoediging "Suicide & Redemption". 

De tweede wijze, Rage against the Machine, brengt op zijn beurt het volgende present: een busje Motorex dry lube: "speciaal voor de os, even lekker smeren en de buren hebben geen last meer van je" en vervolmaakt de sfeer met een prachtige ballade: bulls on parade. 

Als laatste van de drie wijzen stapt Rammstein de kring binnen en overhandigt de ezel een handdoek. "Ik hoef u in al uw wijsheid niet uit te leggen, waar dit geschenk voor bedoeld is, heer". "Ter aanmoediging breng ik u een speciaal lied ten gehore: Mutter". U schijnt daar regelmatig op uw werkpaard om te roepen", en hard lachend verlaten de drie de kamer. 

Een doodse stilte valt: nog even en het is gebeurd: na een bevalling van ruim 358 uur is de tienduizendste geboren. De drie kameraden schreeuwen het uit van blijdschap en Kerstmis is begonnen (en ze leven nog lang en gelukkig of past dit niet in dit verhaal?).

Rest alleen nog de vraag voor u als trouwe volger en lezer: hoe luidt nu precies de rolverdeling in dit verhaal oftewel wie is de os, de ezel en het werkpaard? Inzendingen insturen via reactie. De winnaar wordt beloond met een eervolle vermelding op dit blog.

De start van laatste etappe: Ventoux! Hoe kan het ook anders...

De laatste kilometers zitten erop!

Passende kleding bij eervolle kilometers

Daar is 'ie dan: de 10.000