Tacxiën

Voorheen vond ik het vreselijk: trainen (tacxiën) op een hometrainer. Dat saaie trappen was helemaal niets voor mij. Na een kwartier fietsen verlangde ik al naar mijn bank. Sinds twee jaar heb ik een Tacx Virtual Reality trainer en ziedaar....helemaal leuk. Prachtige ritten in Italië, Spanje of Frankrijk. Zo wordt het een stuk makkelijker en leuker om je trainingstijd binnenshuis te volbrengen. 

Zweten, zweten en nog eens zweten

Na de koude tocht van afgelopen zondag begon de Tacx al een beetje te kriebelen. Maar ja, ietwat overmoedige wielertoerist laat je je niet zomaar van de Westfriese weg afjagen. Dan moet er wel wat meer gebeuren. Zo geschiedde.

De eerste sneeuwvlokken vielen maandag. Woensdag zat ik op de Tacx. Nieuwe 3.0 software geïnstalleerd alsmede twee nieuwe films: Giro del Mortirolo (met Mortirolo, Gavia en Stelvio) en Alpine Classic 2 (met onder meer de Madeleine). Als aandachtig volger van deze blog weet je ongetwijfeld welke col er als eerste aan moest geloven. Nog even nadenken misschien.............natuurlijk de Mortirolo!!! Wel even 50 procent  van de reële stijgingspercentages eraf halen, anders draait de Tacx niet lekker. Wat een klim is dit toch. De 10% plussers vliegen je  bijna de gehele rit om de oren. Na 1 uur en 5 minuten had ik klim en deel afdaling volbracht. Daarna even naar Frankrijk om de Galibier af te dalen. Mooie 1,5 uur in D1.

Donderdag verbleef ik een uur op Mallorca. Lekker op het geaccidenteerde terrein draaien met als laatste een leuke klim. Dat moest wel even in D2 gebeuren, want het eten wachtte.