Wat een lawaai ’s nachts. Storm op Mallorca, windkracht 9! Als we wakker zijn waait het nog flink door. Sta enigszins gebroken op. Alsof een olifant zich als een kat op mijn voeteneind had genesteld. Duidelijk beeldspraak, want anders….. Heb op zich best trek (zeg nooit honger), maar de lust tot eten ontbreekt me een beetje. De dagen (en leeftijd) beginnen langzamerhand hun tol te eisen.
Rond half tien staan we buiten; warm en de wind…wel die is afgezwakt tot een briesje. Met z’n vijven rijden we de stad uit richting Sant Jordi, langs het vliegveld en op naar Bunyola. Hier staat geen briesje meer, maar een strakke wind die vanaf Serra Tramuntana naar beneden blaast. Een typische valwind. Wind tegen, heuvel tegen, we werken ons erdoorheen. In Bunyola start de klim naar Oriënt, Coll de Honor genaamd. Ieder rijdt voor zich en zien elkaar boven. Arno en ik houden nog in het midden of we met het groepje doorrijden of koers zetten naar Sòller.
De Honor is een fantastische klim. Slecht asfalt, maar regelmatig wisselingen qua steilte. De wind beukt ons zo nu en dan in het gezicht. Klimmen gaat met de dag beter. Hartslag komt niet meer in D3 (vermoeidheid), maar de wattages lopen met de dagen gestaag op. Nog enkele haarspeldbochten en ik ben boven. Wat waait het hier ondanks de beschutting! Mooie Ventoux oefening. Na kort overleg dalen we getweeën terug naar Bunyola om de Sòller te beklimmen. Ook hier beukt de wind. We rijden in rustig tempo door. Heerlijk om D1 te klimmen. In mum van tijd zijn we boven. Na zeer kort overleg besluiten we terug te rijden. Weer ziet er wat verraderlijk uit. Afdalen, bijtrappen in afdaling vanwege harde wind en de lange weg naar huis. Vlakbij ons hotel in s’Arenal eten we lasagne en zetten fietsen weg. Mooi op tijd terug. Ik installeer me op de kamer. Doel: rapporten voor groep 8 schrijven. En Arno….oplossingen kunt u insturen met behulp van het reactieformulier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten