Huisdier

Vroeger las ik uitsluitend stripboeken. Veruit favoriet is Asterix & Obelix. Kan daarentegen ook erg van Suske en Wiske genieten. Tijdens mijn rit door de Noordkop van onze provincie gingen mijn gedachtes terug aan 'de schone slaper', een van de vele Suske en Wiske albums. In dit nummer wordt Jerom vanaf het begin gevolgd door een wolk. Laat ik nu in vergelijkbare situatie te hebben gezeten. Kwam er bij Jerom een eniszins volumineuze fee naar beneden, bij mij slechts een aanhoudend regen, variërend van miezer tot stort.


Zoals ik in een eerdere post memoreerde: ik kan goed in de regen rijden. Het aanhoudende slechte weer begint mij, en velen met mij, behoorlijk de keel uit te hangen. Na een kwartier ben ik het spuugzat. Vloekend zit ik op de fiets, een obsceen gebaar naar de grijze lucht makend. Een stilstaande automobilist aanschouwt met een meewarige blik mijn middelvinger, waardoor ik de belachelijkheid van mijn eigen actie begin in te zien. Wat nu te doen? Bij gebrek aan huisdier mijn vriendin gebeld en haar netjes gevraagd even te mogen schelden. Mijn vriendin is erg begripvol. En zo geschiedde het.


En ... opgelucht? Ik kan het een ieder aanraden! Zit het even tegen op fiets, werk of weet-ik-wat-allemaal. Pak de telefoon, vraag of het gelegen komt en scheld er flink op los! Je hebt het alleen niet van mij! Voordat je het weet wordt mijn blog door allerlei groeperingen belaagd en daar zit ik niet bepaald op te wachten.


Voel mij enigszins geroepen om de zin 'bij gebrek aan huisdier mijn vriendin gebeld' nader te verklaren. Geenszins wil ik een vergelijking maken tussen haar en het huisdier (zij leest mijn blog). Midas Dekkers schrijft namelijk in zijn boek 'poes' over het nut van een vierpotige kameraad. 'Wanneer je moe van je werk (of fiets) thuiskomt, begroeten je vierpotige vrienden je enthousiast zonder jou lastig te vallen met wat hun heeft dwarsgezeten.Terwijl je tegen je dier praat, houden zij hun mond, spreken je niet tegen. Vol begrip vallen ze op schoot of in mand in slaap. Doordat er meer gesproken dan geluisterd wordt, blijft er veel in de lucht hangen. Hond en poes, die beiden niet kunnen spreken, herstellen met hun geluister het evenwicht. Tot slot wordt het weggevangen overschot verteerd en op straat of tuin uitgekakt, zodat we toch nog over ons eigen gelul uit kunnen glijden.'

Ben overigens vandaag door de 7000 heen gereden. Precieze stand: 7056 kilometers in 2011. Zeven. Mooi getal. Zeker met zicht op Texel.