Boobytrap

Nederland is een mooi land: zee, dijken, polders, rivieren, weilanden, meren, dijken, polders, een enkel bos, dijken, polders en als je goed zoekt een heuvel. Toch veelal dijken en polders. Op zich is daar niets mis mee. Hier in West Friesland groeien we ermee op. De wind waait in deze regio meestal uit alle hoeken en gaten, dus het is allerminst saai te noemen. Mocht je toch op je fiets onverhoopt en enigszins wat indutten, dan hebben onze wegenbouwers en ANWB leuke verrassingen in petto. Boobytraps in allerlei soorten en maten. Uit het niets opdoemende verkeersheuvels met verkeersborden. Uitermate geschikt om jezelf en je carbon racer eromheen te vouwen. Ook leuk zijn spontane wegversmallingen meestal met een lichtelijk geaccidenteerd opwippertje met daarop een zwart wit paaltje. Als je als fietsers van salto's houdt.....Kortom scherp blijven is het devies. Deze categorie verkeershordes schaar ik graag onder de noemer passieve boobytrap. De oplettende lezer zal denken: dan zal ie ook wel met de actieve vorm komen. Dat, mijn waarde lezer, zal ik ook hieronder betogen.

De actieve boobytrap wordt onder drie subcategorieën verdeeld: de zondagsrijder, de forens en het testosteron. De eerste categorie is eigenlijk niet noemenswaardig. Uiteraard tref je ze op zondag, rijkunsten zijn op zijn minst twijfelachtig, vrouw ernaast en vooral om zich heen kijkend. Mijn oom in Australië heeft het over 'de oude man met het hoedje'. 


De tweede categorie is op zijn minst gevaarlijker. Ze zijn namelijk gestresst en hebben weinig of geen oog voor de zichzelf respecterende wielertoerist. Met deze types in discussie gaan heeft weinig zin. Onlangs sprak ik zo'n type aan op zijn weggedrag, nadat hij mij bijna in de berm had gereden. Of ik wel goed bij mijn hoofd was en niet kon oprotten naar het fietspad? Normaal gesproken rijd ik braaf op de door de overheid aangelegde fietspaden, maar deze asfaltstrook ontbrak simpelweg. Met piepende banden scheurde de forensende medemens weg.


De derde categorie is buitencategorie maar tevens hilarisch. Ze zijn namelijk karikaturen van zichzelf. Beeld je het volgende in: zwarte auto liefst van Duitse of vaag Aziatische makelij, petje op het hoofd dat na het 21ste levensjaar operatief verwijderd moet worden, linkerarm bovenop het stuur en zichzelf zo positionerend dat het lijkt alsof er een derde voorstoel in het midden van de zwarte bolide is geplaatst. Om het beeld te vervolmaken klinkt uit de overmate grote speakers een kneiterharde beat en naast de bestuurder een hoogblonde, kauwgomkauwende en leegkijkende vrouw. Deze rijdende boobytraps zijn gevaarlijk wegens een te hoog percentage testosteron. Ik had het dus kunnen weten toen ik in Kwadijk de wegobstakels en file omzeilde en deze categorie links inhaalde. De eer was snel aangetast, de pas werd me afgesneden, middelvinger door beiden opgestoken. De scheldpartij is me ontgaan door mijn eigen muziek. Lachend heb ik hen gelaten. Ik heb er immers weer een stukje aan over gehouden.



Geen opmerkingen: