De Ardennen zien er vanochtend weer potloodgrijs uit. De thermometer in CCR geeft een buitentemperatuur van 0 graden aan. Rustig ontbijt genuttigd, wat op internet kijken en tegen elf uur mijn kloffie aantrekken. Vandaag laatste keer klimmen dit jaar. Ik heb de adviezen van mijn andere ik overgenomen en kies vooral lange, gelijkmatige klimmen. Af en toe een steil stukje, maar dat mag de pret niet drukken.
Bijna helder
Als ik buiten ben, begint de lucht open te trekken. Het is nog wel koud tijdens de afdaling van de Haut Regard. Handschoenen houd ik voor mijn gezicht, want heb gevoel dat mijn hoofd een 'magnum blanc' aan het worden is. In Aywaille sla ik linksaf voor de Côte de Kin. Loopt lekker, zelfs de eerste steile kilometer. Prachtige klim! Na de lastige afdaling voorbij Lorcé rechts Côte de Bru op. Een bijna verlaten weg. Hieraan stond vroeger de fabriek van bronwater producent Bru. Vandaar de naamgeving van de klim. Op de top komt er een hond iets te enthousiast aanrennen en blaffen. Het beestje heeft het op mijn linkerbeen voorzien. Voor het dier het door heeft, is mijn linkervoet uit het pedaal geklikt en raakt het beest op z'n snufferd. Hebbes kreng!
Afdaling Rochelinval
Volgende doelwit is Ancienne Barrière (ook wel Côte de Brume). Lange rechte klim. Bovenop rechts en neem wat kleine klimmetjes. Na dorpje Bergeval heb ik op internet een weggetje richting voet Wanne gevonden. Wat een weg!!! Steil, smal, grind en af en toe asfalt. Naar boven moet helemaal een hel zijn. Laat ik de klim voor het gemak de Rochelinval noemen. Heelhuids beneden gekomen, beklim ik de Wanne vanuit Trois Ponts (Côte d'Aisomont). Klim zat in de Tour. In Wanne rechtdoor naar top Stockeu. Afdaling in. Regelmatig zie ik borden 'slipgevaar'. Dat meneer Pescieux, parcoursbouwer van de Tour, dit niet heeft gezien. Wat een gevaarlijke afdaling blijft dit. Hard naar beneden met slecht wegdek (understatement).
Even kasseien pikken in Stavelot, stoppen bij benzinepomp voor water en chocolade en dan hop...Haute Levee. Wat een naar ding blijft dit. Ongezellige weg. Afdaling en dan kom ik de eerste van deze dagen tegen: een wielrenner in het wild! Rosier op (moeizaam). Aanloop naar Vecquee stukje spinning (4 staan, 4 zitten) en dan de Vecquee zelf. Merkwaardig genoeg loopt de klim goed, in tegenstelling tot de Rosier. Zo wordt maar weer eens duidelijk hoe je kop/moreel je in de maling kan nemen. Laatste stuk even gas geven, want ik ruik de stal van het CCR. Wederom prachtige rit! Heerlijke dagen gehad, waarin het weer erg meezat.
Morgen terug naar Nederland, Rosa in Waalwijk ophalen! Zin in. Voor paar dagen fulltime papa zijn. Dat wordt weinig herstellen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten